பகல்கொள்ளைகாரனிடம்
காட் பிரமிஸ் கேட்கும்
சிறுமியின் அறியாமையோடு
தானிருந்தது என்
சகோதரத்துவம் உன்னுடன்
மெல்ல அதிர்ந்தேன்
முன்பொருமுறை
மேலும் அதிர்ந்தேன்
பலமுறை சிலமுறை
இன்று தான் புரிகின்றது
நான் என்றுமே அதிரவில்லை
இது தெரியும் வரை
போகட்டும்
உண்மையும் பிரியமும்
எங்கானும் ஒரு ஓரத்தில்
ஒளிந்திருக்கிறதா
தேடிப்பார்கிறேன்
பையெங்கும்
அமிலம் தோய்த்தத்
தெரிந்த அம்பென
கையெங்கும் மிஞ்சியது
நினைவுகள்
8 comments:
//பகல்கொள்ளைகாரனிடம்
காட் பிரமிஸ் கேட்கும்
சிறுமி//
அருமை
:)
ம்,போட்டுருக்குற படமும் nalla iruku.
எனக்குள்ளும் இந்த அதிர்வும் இப்போ தெளிவும் உணர்ந்திருக்கிறேன்.
கவிதை நன்றாக இருந்தது . கொஞ்சம் யோசனை செய்து புரிந்து கொண்டேன் . சிறுமின் என்ற வார்த்தை சிறுமியின் என இருக்க வேண்டுமென்பது எனது எண்ணம் என்ற வார்த்தை
இதை விட வேறென்ன அதிர்ச்சிவேண்டும்.
காட்பிரமிஸ் சிறுமி தன் அகல விரித்த கண்களோடு
ரொம்பநாளைக்கு முகத்துக்கு நேரே கைநீட்டிக்கொண்டே இருப்பாள்.
க்ளாஸ் லாவண்யா.
அருமை
கிரேட்.ஆனால் அமிலம் 'தோய்தெரிந்த' என்ற சொல் புரியவில்லை.தோய்த்து எறிந்த என்ற பொருளில் சொல்கிறீர்களா..
வாங்க கலாநேசன். நன்றி.
வாங்க ஆறுமுகம் முருகேசன் நன்றி.
வாங்க ஹேமா நன்றி.
வாங்க ஆசிரியர். சுரா.சுந்தரி. நன்றி.
வாங்க காமராஜ். நன்றி.
வாங்க அகநாழிகை. நன்றி.
வாங்க போகன். நன்றி.
Post a Comment